Wat een groeispurt kunnen kinderen toch opeens maken. Zo heb je ladingen joggingbroeken liggen en zo ligt er niets meer!
Maar daar kwam de redding… (of vloek als ik de kast nu zo zie), er kwam een joggingsbroeken test! De cessatio! Zoonlief helemaal blij. Er kwam een joggingsbroek… en nog een. en nog een. en nog een…
Woeps. Kast vol. Hoe kan dat nu? Ze poppen gewoon zo maar op in de kast!
De cessatio heeft twee achterzak opties. Een assymetrische zak of een valse zak. Verder kan je de voorkant zonder zakken maken of met.
De cessatio heeft meerdere boordopties. Zo kan je voor meiden een ruffleband maken mét knoopbare strik. Laat de ruffle achterwege en maak hem gewoon met een strik!
Ook is er nu een tip pagina waarbij je leuke ideeën kan vinden. Zoals een rufflezakboord.
De achterzakken van de beatum & brevis kan je ook prima gebruiken op de Cessatio! Al met al weer een veelzijdig patroon wat uit is gekomen. En hij is zeker erg gaaf om te maken.
Met de stofkeuze en het up of down sizen kan je spelen in de look. Zo kan je voor de baggy jogging style gaan of een strakkere nettere look.
Ik ben fan van de broek! Hij is weer lekker veelzijdig en je kan veel kanten op. Veel variatie mogelijkheden ook.
Het einde van de zomer is nu duidelijk aanwezig geweest. Herfst weer is al geweest (we gaan nu gewoon even vergeten dat ze komende week temperaturen van rond de 30 willen hebben) met die regen en koude wind… ’s Ochtends op de fiets naar school was het best wel fris te noemen.
Gelukkig had mama midden in de hittegolf al een lekkere winterjas voor dochter gemaakt. Een heuse prinsessen jas!
Het is de duchess jacket van Ellie&Mac. Een patroon wat ik sinds vorig jaar al had, maar hem best eng vond om te gaan maken. En de kleine meid pastte toen nog in haar rode pixiepea coat. Haar roodkapjes jas.
Maar wat ben ik hier trots op! Hij staat haar zo mooi… echt een prinsessen jas.
Toen trok ik haar een jurk aan met wat lange mouwen had moeten zijn…
De nadruk op: had moeten zijn, want het waren eerder driekwarts mouwen geworden. Woeps! Die moet dus nieuwe jurken én truien krijgen!
Toen trok mijn zoon een lange mouw shirt aan en precies wat ik al vreesde was daar… ook drie kwarts mouwen! Wat zou dat betekenen voor zijn gave dinojas?
…
Inderdaad ja. HALVE mouwen! Er mag dus ook een winterjas voor hem worden gemaakt. Maar wat voor jas maak je voor een bijna 6jarige jongen? Hij wou maar al te graag een nieuwe dino jas en dat begreep ik best wel. Maar hij wordt zo groot nu!
Dus we gaan voor een simpel model. De duke van Ellie&Mac. Zonder schouder, hals of mouw clips. In een suede met schaapsstof stof. Hij is dus ongevoerd. In een mooie emerald groene kleur. Nu nog knopen vinden en deze erop naaien.
Met het koudere weer en geen lange mouwen meer hebben moest dochterlief wel snel een nieuwe jurk hebben. En ze pastte eindelijk is het paneeltje wat ik vorig jaar had gekocht! Een heel mooi herfstpaneeltje.
Dus ik maakte haar een Permeo van Sofilantjes. Met mouwstreep want die vind ik zo mooi!
Voor mijn zoon maakte ik snel een wolventrui. Met duimsgaten en dat bleek een super grote hit te zijn! Hij verteld nu aan iedereen dat mama een trui met duimgaten heeft gemaakt!
Er staat nog veeeeel meer op de planning. Dus ik ben voorlopig nog wel zoetjes.
Helemaal omdat ik ook mee doe met een jaar challenge. Elke maand een opdracht. Beginnende in september. Daarvoor moet ik iets maken voor een relaxte herft/winter zondag.
Omdat het snel frisser werd en dochterlief net als mama graag warm is, even snel wat meer kleren gemaakt. Een heerlijke herfst trui met een zacht flockafdruk, een mooie hartjes orbis met bijpassende turquoise trui.
En toen moest haar knuffelpoes ook een hartjes broek hebben.
Zomaar uit het niets moest de beer van mijn zoon ook kleertjes hebben. Dus ook maar een setje gemaakt zodat hij niet koud de winter door hoeft.
Nee, dit is een geen test. Ditmaal doe ik eens mee aan het promoten van een product. Via Sew PDF(aff link), die de instelling heeft om kleine projectdesigners in de spotlights te zetten, heb ik de Luis&Joana hoodie Jacket van Suco by Susana gemaakt. Deadline was een beetje kort en ik ben niet geheel tevreden over hoe de vest is geworden, maar hij is draagbaar en mijn dochter ziet de fouten niet die hij heeft.
No, this time there is no test blog. This time I joined in promoting a product. Through Sew PDF(aff link), who has the intention of giving small designers a spotlight for there work, I got to make the Luis&Joana jacket hoodie by Suco by Susana. Deadline was a tad short and I am not at all content with the outcome of the jacket, but he is wearable and my daughter does not notices the mistakes.
De vest heeft een mooi model. Hij heeft twee verschillende zaktopties. De capuchon kan zowel gevoerd als ongevoerd. De nek heeft een bandje erop als mooie afwerking.
The Jacket has a lovely model. There are two pocketoptions to choose from. The hood can be made lined, or no lining. The neck is nicely hidden with a little band.
De fouten die er in zitten, komen zeker niet van het patroon uit! Dat is mijn iets te snelle werken geweest, laat op een avond na een lange drukke dag, waarbij mijn hoofd eigenlijk al uit stond. Straks voor de winter, gaan er hier nog wel een paar meer van komen in ons huis. Ik vind hem geweldig.
The mistakes of my jacket are not at all from the pattern! There all mine because of working a little bit to fast on a too long day on a little bit to late time aswell. Later in winter time, there will be more jackets like this in our house. I love it.
Hoe snel vliegt de tijd ook, het is alweer ruim een maand geleden dat ik wat heb gepost. Niet dat ik niets heb gemaakt trouwens, maar gewoon druk en weinig tijd om wat te gaan typen. Of te weinig energie op sommige dagen.
Gelukkig zat de energie mijn naaien niet in de weg. Het enige wat in de weg zat, was dat mijn machine 15 Juni stuk ging… en hij kan pas 15Juli gemaakt worden Whelp! Hoe ging ik dat nu weer overleven? Na een bedrukkingsproject voor manlief wou ik toch wel weer naaien! Wat nu? Nou met wat hulp en heeeeeeel veel geduld heb ik mijn lockmachine aan de praat gekregen en hij loopt nog steeds! Yay voor mij zeg maar… Toen kon ik toch weer verder naaien. Het was het ochtendje stuntelen en proberen wel waard zo achteraf gezien. Want want werkt die lock lekker! Zoveel netter en sneller en fijner….
Maar behalve kleding ben ik voor vrienden van me overstag gegaan en ben mondkapjes gaan naaien. Met ‘earsavers’ voor het stel wat ze bijna dagelijks moet gaan gebruiken. Bij de laatste kreeg ik wel wat meer handigheid in en ging het aardig snel met maken gelukkig. Maar het zal niet mijn hobby worden vrees ik. Maar als je dan toch moet, maak het dan leuk
Ook kreeg ik van een vraag van een mede naaister of ik wel mee wou gaan naaien voor een gezamelijke kennis die bijna was uitgerekend. Wat ik met veel liefde heb lopen doen (vlak voor mijn machine dus stuk ging) Maatje 44, 50 & 56
Nou, hopelijk duurt het nu weer korter met een update vanuit Dragonsworkshop.
Na de verschijning van de Aureum dames, is nu de Aureum voor meiden aan de beurt. De Aureum is een echte zomerjurk door de racerback. Zoals je van Sofilantjes mag verwachten is ook dit patroon weer veelzijdig, waardoor je met het zelfde patroon weer vele opties kan maken. Niet alleen heb je hier 4(!) lengtes, ook heb je 4 mogelijke racerback opties. Je hebt keuze tussen shirt, tuniek, jurk en maxi lengte. En een normale rug, U-vorm, druppelvorm en overslag. Hiermee kan je dus 16 verschillende varianten maken!
Voor het testen van de Aureum heb ik de maxi variant met de normale racerback gemaakt.
Ik zag heel erg op tegen het naaien van de biais band. Ik wist dat ik het kon, maar of ik er dol op ben kon ik nou ook weer niet zeggen. Maar het werkte prima! Met spelden (of in mijn geval vast zetten met wonderclips). Veeeeeeeel spelden. Ik zet niet heel vaak iets vast met spelden of clips. Ik vind het onnodig tijd verdrijf, maar bij de Aureum? Oh echt wel! Het werkt zoveel relaxter. En het resultaat zoveel mooier ook.
Verder twijdelde ik ook wel over een maxi bij mijn drie jarige. Ze rent en springt, klimt klautert en is zo actief als haar grote broer is… Gaat dat met een maxi wel goed? Mijn gedachtes waren ook dat als het testen over is, ik er gewoon een jurk van maak. Nou dat laatste gaat dus niet gebeuren! Ten eerste kan door de split mijn dochter zich prima bewegen. En ten tweede, ze zou me vermoorden want ze houdt van haar lange prinsessen jurk. Met het maken van de foto’s zag ik wel opeens mijn kleine meid verdwijnen en kwam er een groter meisje voor in de plaats… Waar is mijn kleine meid gebleven? Wel werkte dit een stuk beter, want ik kon haar nu een beetje laten poseren en ze begreep me of deed me na. Kleine meisjes worden groot…
Na het testen van de Aureum weet ik zeker dat dit weer een groot succes is. De jurk zit snel in elkaar, bied veel variateit aan en blijft wisselend door de meerdere opties. Zeer de moeite waard dus! En met een aanwezige vrouwen variant zeer geschikt om te gaan twinnen!
Ik open mijn facebook, wetende dat Sofilantjes een nieuw patroon heeft uitgebracht. Nee ditmaal heb ik niet mee gedaan met testen. Ten eerste twijfelde ik te veel over de jurk zelf en ten tweede meende ik dat ik rond het einde van het testen wat minder tijd zou hebben en ik wil me wel in kunnen zetten voor een test. Zelfs ik leer om soms even een pas op de plaats te gaan doen en even tijd voor mezelf in te plannen. Helemaal nu we nog steeds in een intelligente lockdown zitten met het Coronavirus. Gelukkig begint school weer bijna, zodat mijn oudste draak weer wat energie kwijt kan raken en weer een structuur krijgt in zijn week. En ik even wat meer rust krijg, want de hele dag alleen maar “mama” horen is energie vretend na 7 weken.
En dan lees ik weer op facebook met de release: “ik val in grote maten, kan iemand mij foto’s tonen?” “Ik heb maat 46 bij de heupen: valt hij dan wel mooi?” “Ik ben dik, gaat hij dan wel passen?” “Ik heb een buikje, valt die dan niet op?” “Oh weer een jurk alleen voor smalle dames in maatje 34.” “Ik met mijn maat 50 ga er nooit in passen!”
En weet je? Op de nederlandse facebook groepen is dit eigenlijk de enige plek waar ik dat lees. Op geen enkele internationale groep lees ik dat plussize vrouwen zich afvragen of ze wel in een model kunnen lopen. Natuurlijk lees ik daar vragen hoe je het beste een patroon kan aanpassen naar meerdere maten (ook ik heb dat her en der wel eens gevraagd), of hoe iets aangepast kan worden zodat een buikje wat minder opvalt… Maar eigenlijk nooit lees ik de vraag of iemand wel goed genoeg is om iets te dragen. Nooit lees ik daar opmerkingen dat iemand beter een ander model kan nemen. Of dat je het beter alleen in huis zou kunnen gaan dragen. Nee, ik lees vooral de positieve dingen over de kleren. Mensen respecteren elkaar veel meer.
Waarom kunnen wij dat dan niet doen? Waarom geven wij vrouwen het gevoel dat hun lichaam niet goed genoeg is? Dat hun maten niet goed zijn. Dat ze zich bijna moeten verdedigen waarom ze voor een bepaald patroon hebben gekozen. Waarom kraken wij andere vrouwen zo vaak af? Geven opmerkingen dat je iets moet aanpassen of dat je beter een ander patroon had kunnen kiezen. Dat je het alleen binnenshuis zou moeten dragen waar niemand het kan zien…
Respectloos
Ik vind het gewoon respectloos.
Waarom kunnen wij vrouwen niet vertellen dat ze mooi zijn? Dat ze stralen in hun zelfgemaakte kleren. Dat ze trots mogen zijn op hun creaties. Dat ze trots mogen zijn over hun lichaam! Jij weet niet wat iemand heeft meegemaakt. Iemand die in maatje 32 valt kan zeer ongelukkig zijn, want die wil misschien heel graag wat aankomen, maar het lukt niet. Een vrouw in maatje 54 is misschien wel door medicijn gebruik zo aangekomen. Die ene vrouw die je afkraakt is misschien wel een dierbaar iemand verloren en probeert nu overeind te blijven staan. Misschien probeert iemand wel af te vallen maar lukt dat niet echt. Je kan aan de buitenkant niet zien welke maat iemand draagt, wat hun verleden is geweest of redenen waarom iemand zo is. Misschien is die vrouw in maatje 54 wel net 30kilo kwijt geraakt en super tevreden met hoe ze is er nu bijloopt en dat verteld iemand haar gewoon even dat haar lichaam niet goed genoeg is. Dat ze zich niet mag tonen.
Maar wat is goed genoeg? Wanneer is een lichaam goed genoeg? Maatje 34? Maatje 42? Alles in 1 maat hebben? Geen bosten, buik en billen? Beetje borst, geen buik, wel billen? Een mooie borstpartij, beetje buik, geen billen? Alles recht als een plank of toch wel rondingen hebben… Elke vrouw heeft een andere vorm, dan kan je toch niet zeggen dat haar lichaam niet goed is. Maar wat is goed?
De modellen van modebladen? Deze zijn geperfectioneerd met photoshop om alles maar perfect te krijgen. Perfectie in iets… 1000vrouwen in 1 lichaam gestopt wat in de media gaat circuleren. Een zeer onrealistisch beeld over een vrouw.
De gemiddelde nederlandse vrouw heeft confectie(!) maat 42, maar zelfs een 42 is in de ene winkel niet dezelfde grootte als in de andere winkel. Waarom zou je als je zelf je kleren maakt je blindstaren op cijfers van de maat die je zou moeten maken volgens een mode-ideaal? Zou die maat eigenlijk niet gewoon “ik” moeten zijn? En met die maat “ik” zou het model wat bij je past niet gewoon “ik ben er blij mee” moeten zijn? Wat een ander er ook van vind? En wist je dat de confectiematen niet alleen van elkaar verschillen, maar dat dit om de zoveel jaar ook veranderd? En als je iemand ziet, kan jij dan vertellen in elke maat iemand zit? Besef dat jij het waard bent. Altijd en overal ben jij het waard om te dragen wat jij mooi vindt.
En tegen al die vrouwen die ongevraagd advies geven, die zeggen dat een model niet staat… waarom? Doe je dat op straat ook? Ga je daar ook tegen vreemden zeggen dat jij niet mooi vind wat iemand draagt? Zeg jij op straat ook dat je vind dat ze zich anders moeten kleden? Dat ze andere mode moeten volgen? Dat ze zich in jutezakken moeten stoppen? Zich verbergen in wijde gewaden? Dat ze te dik zijn en moeten afvallen of dat ze juist aan moeten komen? Of kijk je alleen en loop je door… Want zal ik je een geheim vertellen? Ook op social media kan jij gewoon door scrollen zonder stylingsadvies te geven wat JOU mening is. Ik zie ook zo vaak iets waarvan ik denk “Oh mijn god”, maar als iemand straalt op een foto ben ik blij dat die persoon zich er goed in voelt. En daar gaat het uiteindelijk toch om? Dat de persoon in kwestie zich goed voelt in wat ze hebben gemaakt. Daar zijn ze trots op.
Wees lief voor elkaar. Bedenk dat jou houding straks jou kinderen leert wat normaal is. En wanneer jij zegt dat alleen een gephotoshopt model goed genoeg voor de wereld is, creëer je dan niet psychische problemen over nooit goed genoeg zijn voor de wereld? Leer liever dat iedereen er mag zijn, groot en klein, dik en dun, appel, peer, rechthoek, zandloper, driehoek… Dat respect, eigenwaarde en zelfvertrouwen belangrijker zijn om te dragen dan kleding. Respect voor elkaars keuzes.
Delen mag, graag zelfs. Misschien gaat men eens wat leren.
Jurk Valerie
Eximia
Nivalis jurk
Solis
Nivalis tuniek
When you can’t control whats happening, challenge yourself to control the way you respond what is happening. That’s where your power is
Wat hebben we momenteel vreemde tijden. Ik heb echt een paar dagen nodig gehad om weer wat rustiger te worden. Niet dat ik bang ben voor Corona trouwens, nee ik had moeite met het feit dat de routine van de dag zomaar opeens werd omgegooid. Kinderen geen school, geen mogelijkheid om ergens met ze heen te gaan, schoolwerkjes thuis gaan maken… Geen zwemlessen meer, geen scouting. Geen paardrijden… Nee ik had die eerste maandag en dinsdag echt wel even nodig om mijn hoofd erbij te krijgen. Maar het duurde een kleine week voordat ik kon zeggen dat ik weer wat rust had gevonden. En met rust kwam ook weer energie voor naaien terug. Ik ben druk bezig voor de lustrum van de verloskundigepraktijk. Ik weet niet zeker of hij eind juni nog doorgaat, maar vooralsnog werken we er gewoon hard aan om voldoende spulletjes af te hebben. Een indruk:
Daarnaast was ik ook bezig met de kleren voor de schoolfotoraaf, maar ja die gaat nu ook niet meer door, dus heb ik even lekker tijd voor het shirt voor Tristam. In plaats van een tijdslimiet, had ik nu alle ruimte daarvoor. In mijn vorige blog schreef ik over sokken! En jaja, die zijn af! Zo lekker… Ze zitten echt verrassend lekker en ik ga er binnenkort meer van maken, want… tsja waarom niet, ze zitten lekker!
En in het kader van: we zitten thuis… even lekker opruimen! En die bult knuffels is mij al geruime tijd een doorn in het oog. Maar ja weg doen, doen we nog niet… en op een andere manier opbergen was ook lang een discussie punt thuis. Want ik wou heel graag een knuffel’box’ hebben, maar manlief zag dat nooit echt zitten. Toen kwam Ellie&Mac met hun stuffyball in de wackey wednesday! En die kon ik toen niet laten liggen… Voor 1dollar(93cent) dit patroon? En nu we thuis zitten leek me het een zeer goed moment om hier mee aan de gang te gaan. Een bal maken, waarin alle knuffels worden opgeborgen en waar ze dan heerlijk op neer kunnen ploffen aka een leespoef hebben. Dus zo gezegd, zo gedaan. En het is een groot succes! Ze vinden het heerlijk om op te zitten en de knuffels zijn nu op een leuke/mooie manier weggewerkt. En ik had nu weer een goed project voor mijn efteling stofjes.
En gezien we de laatste tijd zo weinig doen, ben ik ook flink aan het naaien geweest. Zo heb ik een mooie shirt voor me gemaakt, met open mouwen. En een legging voor kleine draak uit de zelfde stof. En voor allebei een onderbroek…. Ik wou vol gebruik maken van mijn lap stof en dat is zeker wel gelukt. En die onderbroek? Ja ook daarvan snap ik heel goed dat mensen die zelf gaan maken!
Verder is de jurk voor kleine draak af die voor de schoolfotograaf zou zijn geweest. En een broek, want ze groeit uit die van haar.
Ook heb ik klasgenootjes van mijn twee draken verrast. (de oudste zit bij mijn zoon in de klas, de jongste in dezelfde groep op de peuterspeelzaal bij mijn dochter). Ik had al gezegd ze wat te maken en stof was ook al gekozen, maar toen kwam die hele intelligente lockdown en leek het een beetje op een lange baan te komen. Maar dat wou ik eigenlijk voorkomen en wat is er nu leuker om juist nu ze te verrassen?
En we gaan nog vrolijk verder met naaien. Ondanks het mooie weer is er voor mij niets leukers dan gewoon even lekker achter de naaimachine te kruipen, rust in het hoofd te krijgen en te genieten van het eind resultaat.
Het werd weer eens tijd om mee te gaan doen aan een challenge. Ditmaal niet zo groot als die van vorig jaar, maar desalniettemin niet minder leuk om te doen.
Ik kreeg als uitdaging om: een stof te pakken die ik al geruime tijd had, iets voor mezelf maken en gebruik maken van een patroon die ik al een poos in de kast had liggen. Nou wist ik al wel snel welk patroon ik zou nemen. Ik sta al een poos op het punt om de going home van ellie en mac te gaan maken, maar iets hield me de hele tijd tegen om dit te gaan doen… Ik weet eigenlijk niet eens goed wat me al die tijd tegen hield. Een stofje werd wat moeilijker. Want de kast bevat dan wel veel (te veel?) stofjes, maar tenzij ik in een bont kledingstuk wou gaan lopen wat bestond uit allemaal kleine niet bij elkaar passende lapjes kinderstofjes… moest ik dan anders gaan kijken naar de opdracht en de stoffen. Ik besloot te kijken naar die paar stofjes van mezelf.
Nee dit stofje is niet het oudste stofje wat ik voor mezelf had gekocht. Maar het was ook zeker niet de jongste en ik had er eigenlijk helemaal geen bestemming voor bedacht toen ik hem kocht. Dus mocht ik hem van mezelf gaan gebruiken voor dit project.
Ik heb toen ik de stof eindelijk had bepaald nog lang lopen denken of ik de going home in jurk, tuniek of trui zou maken. Het is uiteindelijk toch de jurk optie geworden. Omdat ik warme jurken in mijn kast mis als optie om uit te kiezen.
Ik had de jurk eind februari al af hebben kunnen hebben… als ik niet een mouw aan de onderkant wou gaan naaien en ik geen zin in tornen had.
En toen kwam mijn oud verloskundige met de vraag of ik misschien interesse had om op hun lustrum te komen met een standje want ze genoot zo van mijn creaties… En na even bedenken of ik dat wel durfde (nee!) en of ik wel voorraad mee kon opbouwen voor die tijd kwam de jurk even op een laag vuurtje.
Maar afgelopen week, zo met de einddatum in zicht de jurk toch weer opgepakt. En afgemaakt
En waarom had ik zolang gewacht om de jurk te maken? Hij zit heerijk. Staat me mooi… yup. Een nieuw favouriet kledingstuk in mijn kast. Ik mis alleen zakken😂 Maar daar kan ik wel mee leven.
Mijn volgend project zit nu ook al in mijn hoofd… maar eerst: sokken proberen 😀
De koningin van mijn patronen voor mijn dochter is toch wel de Regina. Hij staat haar super mooi, is veelzijdig en je kan hem met zoveel verschillende rokken combineren! Super blij werd ik dan ook toen het nieuws uitkwam dat de regina ook voor vrouwen uit zou komen. Want yaaaay voor de regina!
Natuurlijk was daar altijd even weer een spannend moment, of je wel of niet mag testen. Helemaal nu ik langzaam aan steeds meer afval en in kleinere maten val… je weet wel. de over het algemeen meest voorkomende maten die snel vol zitten met testen. Met 3cm bij bovenbuste minder en wel geteld 9(!)cm minder bij de taille was dit goed om twee maten kleiner te kunnen testen dan ik gewend was om te nemen. Goed voor je zelfvertrouwen zou je zeggen? Nou laat ik zeggen dat ik momenteel minder tevreden ben over mijn lichaam, dan toen ik de solis testte bijna 2 jaar geleden… Maar dat heeft allemaal te maken met het weer veranderen van het lichaam en het accepteren daarvan. En een goed zelfbeeld heb ik eigenlijk nooit gehad…
Maar de Regina maakt zoveel goed! Al vanaf het eerste moment was ik dol op de jurk en hoe deze viel. Zelfs de gerimpelde rok viel mooi, terwijl deze me normaal hoogzwanger laat lijken. En yay voor zakken! Er moest veel worden aangepast aan de neklijn, om deze meer de boothals effect te laten krijgen zoals velen zijn gewend van de meisjes variant. En hoewel we niet mogen promoten met de eerste jurken, zullen deze straks in de lente/zomer echt veel worden gedragen want ze zijn zo mooi! En ze dragen ook zo lekker… Met de final versie was daar ook die geliefde boothals! en zo enthousiast als ik was, kwamen er direct twee jurken bij. Een zomerjurk met zomerstofje, waarbij ik er ook een jurk voor mijn dochter en haar knuffel uit haalde en een winterjurk die ik uit twee meter stof wist te puzzelen (en alleen maar lukte omdat ik klein van stuk ben)
Het is een top patroon, met vele mogelijkheden. Lange, halve en korte mouw, gerimpelde of 3/4e cirkelrok, tuniek of jurk lengte. Veelzijdig in gebruik en geschikt voor elk seizoen. Mis deze release sale dan ook niet.
The Regina release sale loopt tot 9 Maart 08.00 CET. Het patroon is tot dan te kop voor €6,50 – excl btw (€7,87 incl btw), geen code nodig. De bundel met het kinderpatroon is tot 9 Maart te koop voor €13,50 incl. btw. Na de release is deze €17
Soms ben ik zo blij dat de kinderen even weg zijn.
Even lekker rustig doen wat je wilt. Stoffen bekijken, zonder dat je van twee kanten hoort welke stof door wie wordt geclaimd. En rustig uitknippen van de patroondelen met een kop thee er naast… wat ik nooit aan zou durven met de kinderen in de buurt. Schaar even op de stof laten liggen om de thee te zetten.
En toen waren de kindjes weer thuis en bleef het naaiwerk liggen. Want het is niet altijd handig om te naaien met twee kleine belhamels in huis. En toen kwam er een patroontest voor mama bij… Maar de geknipte truien bleven even liggen voor ruim een week. Gelukkig was er toen even scouting… En met de een weg en de ander achter een filmpje, was het moment weer daar
Even rustig achter de naaimachine en kunnen door werken… want ze vinden het naaien maar al te mooi 😁. En ik vind dat schitterend dat ze interesse tonen… maar nee soms het is gewoon lekker om ze even niet bij je te hebben in de hobbykamer…
Helemaal omdat ik dan gewoon mijn wonderclips kan pakken en plaatsen zonder op de kleur te letten, want als mijn zoon had gezien dat ik zijn trui met roze clips had vast gezet ipv met de de rode/gele/oranje dan had ie me toch even vertellen dat ik een trui voor hem aan het maken was en niet voor zijn zusje 😂
Maar nu baal ik wel… want er is een trui af, maar geen kind om hem direct te passen…
Ach gelukkig komt ie straks weer thuis en kan hij vol enthousiasme zijn nieuwe trui passen waar hij al weken naar uitkijkt.
Oh en de vosjes trui? Deze moet maar even wachten tot vanavond met het naaien. Want tsja die twee kinderen samen hè
